Geslaagde ledenvergadering

In een uiterst constructieve en ook heel gezellige sfeer vond op woensdag 19 oktober de algemene ledenvergadering  van 2011 plaats. Deze keer was er wel een heel bijzondere start. Leerlingen van het Sophianum hebben een tijdje nagedacht over hoe ze hun kennis, opgedaan bij de bètavakken, kunnen inzetten voor een ludieke opening van het carnavalsseizoen op de 11de van de 11de. Voor het begin van de jaarvergadering demonstreerde een eerste groep een proefopstelling van hun ideeën en het werkte uitstekend. Deze groep kan nu aan de vormgeving gaan werken, technisch zag het er namelijk allemaal prima uit.

De bekende mededelingenronde en het goedkeuren van het verslag plus de rondvraag waren deze keer peanuts en dus historisch :) Daarna gingen we in een World Café-opstelling nadenken over de vragen van het bestuur:
- Hoe kunnen we het publiek meer bij onze optredens betrekken?
- Hoe kunnen we meer Schwung geven aan de optocht?
- Hoe zou een goede ledenwerfactie eruit moeten zien?
- Op welke momenten zouden we nog willen/kunnen optreden?
- Hoe garanderen we nog meer bestuurlijke stabiliteit in de toekomst?

Een aantal leden moest heel even wennen aan de nieuwe vorm van brainstormen, maar uiteindelijk was de conclusie van iedereen dat het een zeer geslaagde bijeenkomst was geweest, die tientallen tips en ideeën heeft opgeleverd. Joep gaat die allemaal uitwerken en dan komt het bestuur met concrete vervolgacties. Eentje kunnen we al verklappen, want daar was iedereen meteen enthousiast over: we gaan ook vaker optreden voor goede doelen.

Nieuwe kleindochter van Jan en Marja

Jan en Marja kondigden het tijdens de rondvraag van de Algemene Ledenvergadering met zichtbare trots aan: ze zijn voor de tweede keer opa en oma geworden. Kiki heet de kleindochter. Dat leverde meteen een mooie dialoog op: 'Opa en oma gaan Kiki Kieke en dan zegt oma Marja heel lief: Kikiboe!' Puur genieten dus.

Agenda Algemene Ledenvergadering

19 oktober 2011 

1.      Presentatie “11^e-van-de-11^e spektakel”. Vindt plaats op de markt door de leerlingen van ‘t Sophianum die ’t bedacht hebben.

2.      Verslag  ALV 27-10-2010

3.      Mededelingen

4.      Commissies

5.      Rondvraag

6.      Inventarisatie Ideeën voor de Toekomst

Carnaval 2011

Een filmpje dat weergeeft hoe geweldig carnaval 2011 was.:

Videoclips Bedankt en Adieje en Frans Croonenberg

          

      

We verliezen Karin!

Zaterdag 4 april 2009 krijgt Tjeu een onverwacht telefoontje van een wildvreemde. Of hij Karin Post kende. Haar kids Christian en Christopher waren al de hele dag niet te bereiken. 'Dat kan heel goed. Karin is op vakantie in Bamako, de hoofdstad van het Afrikaanse Mali, en dus is huize Post niet goed bereikbaar', antwoordde Tjeu.
'Ik moet u helaas mededelen dat Karin gisteren 3 april, ter plekke overleden is. Zou u haar kinderen willen informeren? Wij hebben zomaar iemand uit de telefoongids geplukt en die zei dat u haar goed zou kennen...'  In minder dan een minuut stond de wereld op z'n kop. Karin, onze Karin, dood? Nee, dat kon niet, dat mocht niet. Maar het was zo en dus zochten Annet en Tjeu die zonnige, maar o zo zwarte zaterdag Ben & Marion, Piet op het terras van De Zwarte Ruiter, Joep en Gerri, Fred en Truus op. De verslagenheid, het ongeloof was groot. Ben en Piet vonden Christian en samen hebben ze op de voetbalwei het verschrikkelijke nieuws aan Christopher verteld.

Dagen van diepe rouw, onbegrip en gevoelens van onrechtvaardigheid volgden. Waarom Karin? Zij wilde nog zoveel, voor haar maar vooral ook voor haar dierbare omgeving met wie ze zoveel deelde. Haar zo kenmerkende glimlach, haar gastvrijheid, haar slimheid, haar passies, haar vermogen om te binden en te verbinden, dat allemaal kon toch niet zo plotseling van ons worden afgenomen?

Op 16 april hebben we haar begraven na een indrukwekkende uitvaart in de Toeristenkerk in Gulpen. Overmand door de emoties speelden we aan haar graf niet opperbest, maar dat moest zo: je voelde Karin van bovenaf schateren. Daarna waren we in De Zwarte Ruiter helemaal in haar stijl bij elkaar. En sindsdien hebben we zo vaak gedacht en ook uitgesproken naar elkaar: 'Wat missen we Karin!" Of: "Was Karin er nog maar, die had wel een oplossing geweten." 

Karin Post-Tielman was 57 jaar toen ze stierf in een omgeving die zij zo gewenst had. Maar voor ons is ze nu 60 en nog altijd midden tussen ons als lid van DatdatMog. Proost, Karin!

DatdatMog 2009

DatDatMog 2006

DatdatMog 2004

De eerste Generale repetitie......in 2002

Muzikale doop Dat Dat Mog

Gulpen
Door Josette Mulders, Limburgs Dagblad

Niet elke dag wordt een zaate hermenie geboren, al helemaal niet in Gulpen. Het dorp kent sinds zaterdag twee hermeniekes. Boreling Dat Dat Mog wil leven in de brouwerij brengen. Op forse afstand viel al) te horen dat dat lukt.
Wat spanning en nervositeit hangt in De Zwarte Ruiter in Gulpen. Het is zaterdagavond 20.11 uur. Zaate hermenie Dat Dat Mog staat op het punt zijn eerste tonen te blazen voor publiek. Na wat inleidend 'gekwatsch' van de ceremoniemeester geeft dirigent Leo Savelberg - trompettist bij harmonie Sint-Petrus - een sein.
Even later zetten dertig man, bijna tegelijk, 'Ich höb dich zoe leef' in. Initiatiefnemers Karin Post (trompet) en Ben van den Bysen (trompet) zijn tevreden met het resultaat, vertellen ze na de eerste sessie. Nog geen jaar geleden speelde, op drie mensen na, niemand van Dat dat mog een instrument.
Sinds de oprichtingsvergadering in april vorig jaar is er tweewekelijks gerepeteerd. Ze zijn best fier op hun repertoire van, hoe kan het anders, elf liedjes. In 'Roed zien die roeze' heeft de jonge hermenie al een lievelingstune. Wat zijn het voor mensen die in Dat Dat Mog zitten? ,,Echte carnavallisten," antwoordt Van den Bysen. Post: ,,We hebben allemaal onze kinderen groot." Van den Bysen: ,,Soms noemen we onszelf een midlifecrisis-band. Ha ha. Een zaate hermenie is heel wat goedkoper dan een motor."
Ambities heeft de nieuwe zaate hermenie ook. De leden willen zelf veel plezier hebben en het dorp moet plezier hebben aan de hermenie. Carnaval 'op het dorp' moet blijven bestaan is de achterliggende gedacht en carnaval 'op het dorp' moet weer leuk worden. ,,We willen nieuw leven in de brouwerij. Hier in Gulpen kun je nog een aardig feestje bouwen. In Maastricht ben je met 50.000 man.
Carnavalszondag, na de optocht en carnavalsdinsdag, als op de Markt voor het eerst de carnavallisten van het jaar worden uitgeroepen, laat Dat Dat Mog zich in vol ornaat zien. In het geval van de Gulpenaren gaat het om zwart-rode pakken. Iedere muzikant kreeg vier meter stof in twee kleuren. ,,Maak hiermee je eigen pak," luidde de opdracht.
Dat Dat Mog wil wel vaker optreden tijdens de carnavalsdagen, maar het kan niet. ,,We zijn behoorlijk ongeoefend. Als je vier dagen speelt, gaan je lippen helemaal kapot."
Daar hebben de muzikanten van Gulpens 'oude' zate hermenie Zonder Drank Geine Klank geen last van. Met verve laten ze zaterdag hun jonge collega's horen hoe zij klinken. Even later heffen beide hermeniekes voor een jarige 'lang zal ze leven' aan. ,,Het samen spelen, maar ook het improviseren gaat Dat dat mog goed af," constateert de ceremoniemeester verbaasd.
Voor Dat Dat Mog lijken zijn woorden het startsein te zijn om onbekommerd te blazen. Dat prins Jur I van Gulpen de herberg binnenloopt, ontgaat de meeste muzikanten in eerste instantie. In zijn armen draagt de prins een schaal met daarop beschuiten met muisjes. Wie nog twijfelt, kan er niet meer omheen. In Gulpen is een tweede zate hermenie geboren. Goed dat dat kan.